Beyoğlu’nun simge mekanı Çiçek Pasajı… Çiçek Pasajı’nın günümüze kadar gelişini merak ettiniz mi hiç? İstiklal Caddesi üzerinde yer alan, meyhanelere ve dükkanlara ev sahipliği yapan tarihi yapı Çiçek Pasajı’nın günümüze kadar gelişine bakalım. İşte Çiçek Pasajı’nın tarihi…
1831
Michail Naum Dunhani’nin Beyoğlu’ndaki evi yanıyor.
1839 – 1942
İtalyan bir sihirbaz, ahşap bir tiyatro yaptırıyor.
1844
Naum Dunhani, kendi arsası üzerindeki bu tiyatroyu devralarak, Naum Tiyatrosu adıyla açıyor.
1846
Tiyatro, kagir olarak yeniden yaptırılıyor. (Mimar, Gaspare Fossati)
1847
Tiyatro, çıkan büyük bir yangından zarar görüyor.
1848
Tiyatronun yeniden yapımı gündeme geliyor. İngiliz Elçiliği’nin de mimarı olan William Smith’in hazırladığı maket Sultan’ın beğenisini kazanıyor. Tiyatro, sezonu Verdi’nin Machbet’i ile açıyor.
1858 – 1860
Üç katlı locaların ve büyük avizelerin bulunduğu görkemli salonda yapılan gösteriler için özellikle İtalyan gruplar tercih ediliyor. Her hafta birkaç farklı oyunun sahnelendiği zengin bir programı olan tiyatroda, İtalyan Bayramı için hazırlanan salonun dekorasyonunu Pietro Massimo yapıyor.
1864
Onarım için iki yıl kapalı kalan tiyatro, Sicilya’da Akşam Duaları Operasıyla kalabalık bir açılış yapıyor.
1870
Büyük Pera Yangını, Naum Tiyatrosu’nu Pera’nın kültür yaşamından siliyor.
1871
Yangın sonrası arsası satışa çıkan Naum Tiyatrosu’nun yeniden yapılması için halk ve gazeteler iflasın eşiğine gelen Naum Dunhani’nin desteklenmesini istiyor. Ancak VI. Daire-i Belediye’nin imar düzenlemeleri çerçevesinde yolların genişletilmesi öngörüldüğü için istimlak sonrası kalan alan tiyatro yapılmasına uygun olmuyor.
1873
Araziyi banker Hristaki Zagrofos satın alıyor ve yeni yaptıracağı bina için alanı temizletiyor. Naum Tiyatrosu’ndan geriye kalan duvarlar da yıkılıyor.
1874
Hristaki Efendi Pasajı ve Apartmanları’nın yapımı başlıyor. Mimar Cleanthe Zanno. Belediye’nin yeni yapım yönetmeliklerine uygun olarak tümüyle taş, tuğla ve demir malzemeler ile inşa edilen yapıda hiç ahşap kullanılmıyor. Üç katlı yapının, üst katlarında 5-6 odalı 6’şar daireden oluşan konutlar gazla aydınlatılıyor ve dönemin Pera’sında baş gösteren susuzluk sorununa karşın, sarnıcı, kuyusu ve su deposu ile oturanlara lüks yaşam koşulları sunuyor.
1876
Binanın yapımı tamamlanıyor. Aynı yıl, padişahın tahta çıkış ve doğum günü kutlamalarına, cephesinde asılan lamba, bayraklar ve ‘’Padişahım çok yaşa’’ yazıları ile katılıyor. Konutlar Pera’da yaşayan tanınmış kişilerin tercihi oluyor.
1887
Pasajın zemin katında Rue De Theatre (Sahne Sokak) köşesinde Bank Ottoman (Osmanlı Bankası) şubesi mevcut.
1889
Pasajda üç kuaför, bir hizmetçi, bir çiçekçi, ikinci el mallar satan bir dükkan ve Cite De Pera yönetim bürosu bulunuyor.
1918
Mütakere yılları, Beyaz Ruslar Beyoğlu’nda. Göçmen Rus kızlar pasaj girişinde çiçek satıyorlar.
1920’ler
Pasajın girişinde en önemli kalemlerinin buluştuğu bir mekan, Degüstasyon.
1930’lar
Çiçek Üretim-Satış Kooperatifi’nin buraya taşınması ve çiçek mezatlarının burada yapılması ile Çiçek Pasajı adını alıyor.
1940’lar
Çiçekçilerin yerine içkili lokanta ve ayakçı meyhaneleri açılıyor.
1971, 13 Haziran
Bina, korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil ediliyor.
1978
Pasaj, bakımsızlıktan çöküyor.
1988
Belediye ve Çiçek Pasajı’nı Yaşatma ve Güzelleştirme Derneği katkılarıyla onarılarak yeniden açılıyor.
2000’ler
Turistlerin uğrak yeri lokantalar. Üst katlardaki eski konutlar ise depo ve mutfak olarak kullanılıyor.
0 Comments