Cem Gelinoğlu, 6 saniyelik Vine videoları ilgiyle izlenen, hatırı sayılır hayran kitlesine sahip bir internet fenomeniydi. Ali Kundilli, Yok Artık 2, Ali Kundilli 2 filmlerinde oynadı ve filmleri hiç de fena olmayan gişeler yaptı.

Diğerleri gibi Vine kapanınca Gelinoğlu da Youtube‘a geçti. Komik videolar çekmeye devam ediyor… Cem Gelinoğlu başka Vine fenomenlerinden farklı. Sözgelimi Halil Söyletmez ve Hakan Hepcan gibi vasatın üzerine çıkamayan Vine fenomenlerinden değil. Güldürebilen bir komedi anlayışı var Gelinoğlu’nun.

Üretme kabızı Vine’cılar

Vine ünlülerinin bir şekilde beyaz perdede görülmesinin son örneği Cumali Ceber filmi olmuştu. Halil Söyletmez’in Recep İvedik’i bile yer yer aratacak Cumali Ceber filminden sonra üretme kabızı Vine’cıların sinemamızı daha ne kadar trolleyeceğini (ya da “taciz edeceğini” mi demeliyiz?) merak etmiştik. Cem Gelinoğlu’nun son filmi “Şansımı Seveyim” tam da böyle bir zamanda çıktı. TAFF (Tam Aile Filmleri Fabrikası) yapımı film, geçtiğimiz hafta vizyona girdi.

Sakarlıkları ve uğursuzluğuyla etrafındaki herkesi kaçıran Sebahattin’in hikâyesini anlatıyor film. Sebahattin, ne yapsa şanssızlıklarından bir türlü kurtulamıyor. Türlü yollar deniyor bu bahtsızlığından kurtulmak için. Polyannacılığa göz kırpıyor mesela, her şeye iyi yönüyle bakıyor. İşe yaramayınca Karma felsefesini hatırlıyor ve herkesten helallik almak için çabalıyor. Yine işe yaramıyor! Semtin ünlü bir hocasına gidiyor. Yeri gelmişken filmin en sıkıcı sahnelerinin hocanın olduğu sahneler olduğunu söylemeden geçmeyelim. Yeni Türkiye’nin din soslu yıllarında elbette ki çözüm bu üfürükçü hocada! Hoca’nın tavsiyesiyle “iyilik, iyilik için yapılır, bir çıkar gözeterek iyilik yapılmaz” düsturuyla hareket eden Sebahattin karakteri filmin sonunda şanssızlığından kurtuluyor. Ve mutlu son!

Şansımı Seveyim, güldürebilen bir film… Her ne kadar klişelerden yararlansa da, yer yer orijinal esprilerle de güldürmeyi başarıyor. Özellikle son yıllarda komedi filmlerinde gördüğümüz “filmin en komik esprilerini fragmanda gösterme” akımına yüz vermemiş Şansımı Seveyim. Yani bütün mermilerini fragmanda harcamamış!

Özellikle de Cumali Ceber garabetiyle utançtan başını toprağa gömen Türk sineması için vasatın üzerinde bir film denilebilir. İzlenirse çok şey kazandırmaz, izlenmezse çok şey kaybettirmez belki ama en azından filmden çıkınca yerli sinemaya karınca yüküyle de olsa bir destek sağlamış olmanın verdiği küçük bir mutluluk eşlik edebilir izleyene. Vine’cıların yüz akı Cem Gelinoğlu potansiyelini daha verimli kullanmalı sanırım.

*Bu yazı daha önce 3 Eylül 2017 tarihli Yurt Gazetesi’nde “Vine’dan vizyona!” adıyla yayımlanmıştır.